Marjolein Wortmann Nederlandse kunstenaar in Palermo

Marjolein Wortmann is geboren in Groningen in noord Nederland, maar groeit op in Brussel. Vanaf het eerste moment dat ze een penseel in haar handen heeft begint ze te schilderen.

ILater gaat ze naar de kunstacademie ‘Minerva’ in Groningen.

Tegen het einde van haar studie gaat ze eerst een jaar door zuid America reizen en bij terugkomst studeert ze af. Daarna besluit ze terug te gaan naar Colombia. Onder de indruk van de felle kleuren, de menselijke warmte,het heerlijke klimaat,de prachtige natuur en de mooie landschappen verblijft ze er 13jaar lang.Ze werkt als schilderes,tekenares en graficus.

Een jaar lang leeft ze midden in de jungle,en werkt ze mee als vrijwilliger in een ontwikkelingssamenwerkingsproject om o.a cocaplantages om te zetten in landbouwgrond. Als in Colombia de grondwet verandert, vraagt de nationale indiane organisatie aan Marjolein een stripverhaal te maken om op die manier de nieuwe grondwet uit te leggen aan de etnische minderheden die leven op de meest verlaten plekken in het land.

Daarna vestigt Marjolein zich in Tolù,een klein vissersdorp aan de Caraibische kust, waar zij tesamen met andere locale jongeren een stichting opricht en waar zij de leiding heeft over een schildersatelier.De belgische NGO besluit dit project te steunen.

Na 8 jaar in Tolù gewoond te hebben wordt het verblijf voor haar en andere westerlingen zeer riskant door de groeiende guerrilla’s en paramilitairen. Marjolein moet het land verlaten. Ze keert terug naar europa en zonder een duidelijke reden gaat ze in Palermo wonen. Bij haar aankomst is te gast bij een familei bestaande uit moeder en zoon. Deze ervaring zal doorslaggevend voor haar werk zijn.Moeder en zoon helpen haar zich te orienteren in deze voor haar nieuwe stad. De moeder zoon verhouding,maar vooral het schort dat de moeder draagt vormen voor Marjolein een enorme artistieke inspiratiebron. En zo gaat ze in Palermo aan de slag:ze gaat op de stadsmarkt de vucciria wonen,beschildert meubels en zet een kunstatelier op. Zo heeft ze haar idee ontwikkeld over de mediteraanse moeder,dé centrale persoon in die samenleving,in het vervaardigen van vele kunstzinnige variaties op het  schort:  simbool van de mediteraanse moederfiguur.Marjolein werkt hier met grote inzet aan.Ze ontwerpt schorten met tekeningen erop van moeder en kind, elegante schorten met bontkraag,in punkversie, een sexyschort, een imitatieschort.Maar er is ook een arabisch schort de djellaba en zelfs de moderne tijd versie van het schort,het huispak,tipisch voor de jonge dinamische moeders.

Tot nu toe heeft Marjolein ongeveer 40 schorten ontworpen waarvan 27 zijn gebruikt tijdens een theatraal festival in Bratislava. Tentoonstellingen van haar schorten zijn gehouden in 2 kunstcentra in Palermo te weten Centro d’arte Piana dei Colli, en villa Alliata Cardillo;in Amsterdam, in Malaga en  Duitsland in Bielefeld.

De zo sterke moeder-zoon verhouding,die zo karakteristiek is in de mediterane maatschappij beeld Marjolein uit door  verschillende voorwerpen in deze simbolen te verwerken en samen te voegen:in haar miniatuur essemblage verenigt ze stof van de schorten met die van de overhemden,met daarop bijvoorbeeld de haarfohn met de autosleutels of zelfs met een pistool.Vaak gebruikt ze circusaffiches als achtergrond.

Inmiddels geniet Marjolein van algemene bekendheid.Niet alleen in de stad Palermo heeft ze meerere tentoonstellingen gehouden,maar ook in andere landen als Belgie,Duitsland, Nederland,Spanje,Griekenland, Indie,Slowakije en Tunesie.

Zijn een paar van haar collages tentoongesteld in het Odapark in Venray onder de titel:’ Like a Virgin,Maria als Wonderwomen’.Een tentoonstelling met als thema de vergelijking tussen de sterke en onafhankelijke Wonder Women en excuses voor de blasfemie, de lijdende en volgzame Madonna. Dit thema zal onderwerp zijn van diepgaande analijse van exposanten als o.a Jan Fabre,Bansky, beroemd om zijn graffiti in heel Londen,en ook regiseur Quentin Tarantino en de zangeres Louise Veronica Ciccone,alias Madonna.

We ontmoeten Marjolein Wortmann in haar huis aan de Cassaro in het hartje van Palermo waar ze sinds 17 jaar woont en werkt in haar zonovergoten en kleurrijke huis-atelier. Aan de wand van de gang hangt een zelfgemaakte compositie  bestaande uit panelen van 35xbij 35 c.m, allen met mediterraanse ontdewerpen.

Marjolein, jouw idee over belangrijke thema’s zijn terug te vinden in je werken.

Zou je hier dieper op kunnen ingaan?

 Iedereen mag in mijn werk zien wat hij of zij er in ziet. Ik wil geen boodschap opleggen.

Je gebruikt jouw talent om eigen werken te ontwerpen,maar ook om anderen te helpen.  Waar haal je de meeste voldoening uit?

  Zowel het zelf artistiek bezig zijn als het uitdragen daarvan naar anderen, zijn manieren waarmee je kunst kan ontwikkekelen en uitdrukken.

Je bent geboren in Hollend,het land van de schilders van de Vlaamse School. Heeft hun werk invloed op je gehad?

 Ik geloof van niet ,maar ik kan het ook niet helemaal uitsluiten denkende aan Van Gogh.

Is er een andere kunstenaar die je inspireert?

 De werken van de colombiaanse Maripaz vind ik erg leuk.

Zou je in Colombia willen terugkeren?

 Ik weet het niet,aan de ene kant ben ik bang dat het er niet meer is zoals het was en dat er veel veranderd zal zijn, aan de andere kant kan het ook aangenamer zijn dan vroeger,zò dat ik er weer wil blijven.

von Violaine Byvoet